De Franse zonnekoning Louis XIV verleende in 1670 aan onze gemeente het privilege om een jaarmarkt te houden. In de 18de eeuw ging er wekelijks een lijnwaadmarkt door en waren er regelmatig paarden- en veekeuringen. Op dinsdag werden vanaf 1841 in de schaduw van de Sint-Eligiuskerk landbouwproducten verkocht. Mettertijd gingen eieren de hoofdrol spelen totdat de Kruishoutemse boter- en eiermarkt na WO II de belangrijkste van West-Europa was geworden! In de laatste week van augustus 1952 vond hier dan ook de "Nationale Week van de Kip en het Ei" plaats. Tijdens de slotzitting kwamen meer dan 500 vertegenwoordigers uit Vlaanderen en Wallonië samen om de problemen van de afzet te bespreken.
Enkele maanden voordien, op 4 juni 1952, was Marie 'Mie' De Stoop eeuwelinge geworden. Petrus 'Pier' Michels had het jaar ervóór, op 14 februari 1951, de kaap van 100 gerond. Om beide krasse Kruishoutemnaren te eren, besloten burgemeester Amedée Vergaert en secretaris René D'Huyvetter op 17 februari 1952 (vorige maand zestig jaar geleden) om een reuzenfamilie in het leven te roepen. Daarmee pikten ze aan bij een eeuwenoude Vlaamse traditie. Uitgekookt en bij de tijd als ze waren, koppelden ze dit folkloristisch initiatief aan de economische aantrekkingskracht van de eiermarkt; de reuzen zouden een Eierboer en een Boterboerin worden en een volksfeest moest de "Nationale Week van de Kip en het Ei" afsluiten. Zowel Pier als Mie hadden een hoogte van maar liefst 4,25 m. en wogen -ongetwijfeld dank zij een caloriearm eidieet - 'maar' 50 kg.
Het feest werd aangekondigd: "Wij, Burgemeester, Schepenen en andere wethouders van Kruishoutem, welke in de overoude tijden Graafschap van Kruishoutem heette, berichten aan alle inwoners dat in de Zomer van 1952, bij de wil en de toelating van God in onze gemeente zullen geboren worden twee schone en liefelijke reuskens, een jongen en een meisje, welke zelfs van Brussel tot de zee nooit te zien waren. Zij zullen gekerstend worden op den 24 Oogst en zullen in 't H. Doopsel de namen Pier en Mie ontvangen. Er wordt nog aan toegevoegd dat op diezelfde dag de reuskens zullen in 't huwelijk verbonden worden, iets wat sedert heugelijke tijden 't gebruik was in al de reuzenfamilies van de wereld. En omdat alle lieden, vaders en voorvaderen, eierboeren zijn geweest en voor eeuwig blijven zullen, zijn ook de reuskens van plan diezelfde dag de ommegang te doen en iedereen eieren aan te bieden samen met die hennen en kiekens die zulke eieren leggen en ook de haan ten teken van deugdelijkheid van die eieren (sic).Wij vermelden nog dat al wie van onze dierbare ingezetenen wensen peter en meter te worden van onze geliefde en vermaarde reuzen, hetzij getuigen te wezen bij hun huwelijk, zich onverwijld mogen bekend maken op het Gemeentehuize van Kruishoutem. Deze geste kan alleen geschieden tegen betaling van een behoorlijke bijdrage volgens hun goeddunken en vermogen. Gegeven op 't Gemeentehuis van Kruishoutem de 14de dag van April 1952".
De stoet ging door op 31 augustus 1952. Hij werd op drie plaatsen gevormd: aan de Waregemsesteenweg, aan de Hedekensdriesstraat en aan de Ouwegemsesteenweg. De optocht vertrok vervolgens richting Markt, waar de Kruishoutemse reuzen werden gedoopt en onmiddellijk in de echt verbonden. Rappe reuzen, die Pier en Mie! De plechtigheden voltrokken zich in aanwezigheid van tal van naburige reuzenfamilies, waaronder Hanske De Krijger en gemalin (Oudenaarde), Sarel en Tiele (Louise Marie), Tonus en Tonia (Gavere), Fransoo en Adèle (Zulte), Albrecht en Isabella (Gent), enz. De inhuldiging van de eerste twee Kruishoutemse reuzen werd gevolgd door een eierworp. Het oorspronkelijk plan was om dat te doen vanuit een helikopter, toen nog een unicum in het Kruishoutemse firmament. Het aangezochte bedrijf had zijn vliegend curiosum evenwel net van de hand gedaan, waardoor de eierworp dan maar noodgedwongen vanuit de kerktoren doorging. Dit was de aanzet van de jaarlijkse, alom gekende "Gulden Eifeesten".
De Kruishoutemse Reuzenfamilie breidde uit met Meleke de Spinster, 3,70 m. groot en 40 kg zwaar (1965), Casteur de Veeboer, 4,30 m. hoog en 50 kg. 'droog aan de haak'(1979) en Vergeke de Werkster, 3,60 m. lang en 50 kg. wegend (1985). Ook deze drie reuzen waren gemodelleerd op Kruishoutemnaren die de gezegende leeftijd van een eeuw hadden bereikt, respectievelijk Melanie Van Den Berghe (1864-1965) woonachtig in de wijk Huttegem, Remi Casteur (1873-1977) van de IJzerbergstraat en Vergenia De Waele (1883-1991) uit de Beverhoekstraat. Deze laatste is met haar (bijna) 108 jaren officieel de oudste Kruishoutemnaar ooit. Patrick Dierick in 2003 over de Kruishoutemse reuzen: "Alle reuzen verzinnebeelden de honderdjarigen van de gemeente sinds 1951. Ook de latere reuzen verwijzen eerder naar het landelijke karakter van de gemeente. Hun beroep verwijst naar diverse activiteiten in en rond de landbouw. In België zijn meer dan tweeduizend reuzen bekend. Hun blijvend succes is een bewijs dat ze nog altijd blijven beantwoorden aan de diep menselijke behoefte voor het fantastische."
Onze vijf reuzen worden getorst door Kruishoutemnaren met poten aan hun lijf. Een tochtje met een gevaarte van 40 à 50 kg. op de schouders is inderdaad geen karwei voor watjes. Iedere reus wordt begeleid door drie dragers, die elkaar afwisselen. In het reuzencorpus zijn draagbaren voorzien, waardoor men de kolos in evenwicht kan houden. Voor de drager is de zichtbaarheid echter beperkt; het is de taak van de twee begeleiders om hem te wijzen op hindernissen onderweg, oneffenheden in de straat, riolen, borduren, enz. Elke drager legt een tweehonderdtal meter af en wordt dan afgelost. In de wetenschap dat sommige stoeten 5 km lang zijn, zal het voor ieder duidelijk zijn dat een dergelijke krachtpatserij achteraf een dorstlessertje verdient. Hoge reuzen vangen bovendien veel wind, zodat het een huzarenstukje is om een dergelijke gigant bij een sterke Beaufort recht te houden. Regen is een andere vijand; de kledij van de reus wordt dan nat, waardoor de constructie al gauw ettelijke kilo's zwaarder wordt. In zijn zestigjarig bestaan was het Reuzengild aanwezig op maar liefst 84 stoeten en ommegangen, waaronder meerdere keren in Frankrijk en in Nederland. Voor 2012 staan nu al de volgende evenementen op het programma: (waarschijnlijk) de Canteclaerstoet te Deinze op 13 mei en de ommegang van Deurne (Antwerpen) op 8 september, waar nu al 260 reuzen zijn ingeschreven. Uiteraard zullen Pier, Mie, Meleke, Casteur en Vergeke ook van de partij zijn op paasmaandag van onze eigenste Gulden Eifeesten.
De dragers zijn gekleed in een witte broek, wit hemd met rode das en een wit trainingsvest. Op het hoofd een rode pet. In 2002 kregen ze hun actuele outfit, vervaardigd door de inwoners van Heuvelheem. Naar aanleiding hiervan werd geposeerd voor een kiekje. U herkent van links naar rechts de reuzen Vergeke de werkster, Pier de eierboer, Mie de boterboerin, Meleke de spinster en Casteur de veeboer. Vóór hen José Cosijns, Benjamin Van Kwikenborne, Marc Herroelen, Edwin De Poortere, Robert 't Kindt, stichter René D'Huyvetter, leider Patrick Dierick, Chris Vindevogel en Christian Van Kwikenborne. Vooraan met bord: Dag Vindevogel.
Aanvankelijk werden de dragers vooral gerekruteerd onder het personeel van de firma De Snerck. Bij dit bedrijf in bouwmaterialen vond men immers sterke mannen. De eerste dragers waren Alfred De Smet, Gomar Van Den Berghe, Godard Garez en Robert 't Kindt, die 'Pier de Eierboer' droegen. 'Mie de Boterboerin' werd getorst door Roger De Praetere, Valère Van Assche en Henri Dhuyvetter. Robert 't Kindt is ruim 50 jaar drager geweest. Hij overleed in 2005. In 2007 droegen de leden van het Gild hun oprichter René D'Huyvetter naar zijn laatste rustplaats. Meer passend kon de symboliek niet zijn; ze droegen die dag een Ware Reus ...
Gedurende de zestig jaar zijn - naast boven vermelde namen - heel wat dragers actief (geweest): Peter en Jonas Berlamont, José Cosijns, Julien Crabbe, Marcel Creteur, Edwin De Poortere, Preben De Wulf, Jürgen en Patrick Dierick, Irené, Gregory, Koen en Lieven Everaert, Jean-Pierre, Roger en Willy Garez, Marc Herroelen, Peter Heyde, Marc Lasseel, André en Marc Moerman, Luc Nachtergaele, Tom Nollens, Kevin 't Kindt, Dieter Van Belleghem, Eric, Frederik, Gerard en Martin Van Den Heede, Benjamin, Christiaan en Remi Van Kwikenborne, Eric en Marnix Van Steenbrugge, Kenneth Verpraet, Chris en Dag Vindevogel. Deze heren dragen met de reuzen van Kruishoutem een stuk van zijn folklore en zijn geschiedenis met zich mee. Het zijn sterke schouders die dit kunnen. Proficiat!
Voor meer wetenswaardigheden over het Reuzengild verwijzen we graag naar het vlotte artikel 'Kruishoutems Reuzengild' van Patrick Dierick in het jaarboek 2003 van Hultheim, de Heem- en Geschiedkundige Kring, p. 127-155 (info bij Raoul De Bel: Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken. Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.) en naar de website: www. www.kruishoutems-reuzengild.be.