Welkom!

… op de website van Hultheim, de heem- en geschiedkundige kring van Kruishoutem. Hier vindt u heemkundige en historische updates over Kruishoutem, de Marolle, Lozer, Nokere, Wannegem en Lede. De laatste info staat bovenaan, voor de oudere verslagjes scrolt u naar beneden.

 

De dronkaard 1898

                                    ‘De dronkaard’, schilderij van Eugène Laermans (1864-1940) in 1898, 1 jaar na het krantenartikel hieronder (foto: J. Geleyns)

We verslikten ons bijna in ons jeneverglas bij het lezen van het volgende krantenbericht: “Tegen de volksvergiftiging - In ‘De Landbouw’, orgaan van den ‘Landbouwersbond van Oost-Vlaanderen’ stelt een briefwisselaar uit Wannegem-Lede (5 januari) volgenden maatregel tegen de geneverplaag voor. “Alle herbergiers zouden eene borgsom moeten storten op dewelke de boeten, bij drankschenken aan dronkaards en na de uur, toegepast met strengheid, zouden geheven worden. Aldus zouden de treffelijke herbergiers alleen bestaan en zou men niet alleman zien eene herberg houden.” (Gazette van Brugge - 27.01.1897).

Haalde de Belgische regering voor haar coronamaatregelen 125 jaar later de mosterd bij deze Wannegem-Leedse lezersbrief? Laten we eerlijk zijn; de kans is klein. De context is overigens ook totaal anders. Toen wou de Wannegem-Ledenaar een maatregel aanreiken ter bestrijding van de plaag der drankzucht. De actuele ingrepen zijn ingegeven ter bestrijding van een pandemie. Hoe dan ook, er zijn toch enkele gelijkenissen tussen toen en nu: sinds de vierde golf moet de horeca op 'de uur' (eerst om 23u, sinds einde januari om middernacht) sluiten en hierop wordt gecontroleerd op straffe van 'de boeten'.

PS. - Als neutrale organisatie neemt Hultheim met deze update geen standpunt in betreffende overheidsmaatregelen inzake corona.

… maar tuimelde wel twee keer van zijn kerktoren.

Een eerste maal gebeurde dit op zaterdag 11 juni 1938. Dorpsherder Gustave Gabriëls (1882-1962) was net toe aan zijn tomatensoep met ballekens, toen door een aardschok de schoorsteen door het dak van zijn pastorie donderde én de weerhaan van de Sint-Machutuskerk naar beneden keilde. Het betrof de hevigste in België tot heden geregistreerde aardbeving met het epicentrum in de nabije omgeving, nl. te Zulzeke-Nukerke op een diepte van 19km. Er vielen in België drie doden, waarvan één in Kruishoutem.

Een tweede keer werd de weerhaan op woensdag 18 maart 1970 door een blikseminslag van het torenkruis afgeslagen. Het duurde 10 jaar vooraleer een nieuw kruis en haan op de kerktoren zouden prijken. Het oude kruisbeeld met de door de bliksem verwrongen bovenstang werd in de noordoostelijke hoek van het kerkhof neergepoot en staat er nu nog steeds.

Wannegemse kerkhaan

                        Foto bij persartikel van MESTDAGH Jos, Nieuw kruis en opgesmukte haan op kerktoren van Wannegem, Het Volk, 23-24 februari 1980.

Hoe komt het trouwens dat kruis en haan nu scheef op de torenspits staan? Welnu, dat leest u in het recente jubileumjaarboek 2021 van Hultheim in het artikel: “Machutus stond machteloos. De strijd van de kerk van Wannegem tegen natuur en tijd.” op p. 147.

Nokerse versie De bel doet het niet

(www.bol.com/nl/nl/p/30-jaar-samson-gert)

In het huis van Gert en Samson binnenkomen, het is niet vanzelfsprekend. Iedere bezoeker - zelfs de burgemeester - moet hard op de deur kloppen, “want de bel doet het niet”. Gert Verhulst, Hans Bourlon en Danny Verbiest - de bedenkers van het succesvolle kinderprogramma - haalden de mosterd misschien wel in Nokere, waar zich 155 jaar geleden het volgende fait divers voordeed. Toen echter met noodlottig gevolg en beslist niet voor kinderogen bestemd.

“GENT, 16 jan. - Den 13 dezer maand, omtrent middernacht, is de genaamde F. Moreels, oud 40 jaren, werkman, wonende te Cruyshautem, op het venster gaan kloppen van den genaamden E. Coorevits, wever te Nokere; deze zat aan de stoof met zijne vrouw, zijnen zoon, Leander, Aug. De Baere, zoon, mulder te Cruishautem en Karel Coorevits, cigaarmaker te Nokere. Deze laatste vroeg wat er was, zonder antwoord te bekomen. Moreels klopte opnieuw aan het venster en daarna op de voordeur. Ed. Coorevits vernieuwde zijne vraag, er bijvoegende dat men zich moest gerust houden. Nog geen antwoord bekomende, stapte hij ten huze uit en bracht aan Moreels, bij middel van een scherp werktuig, een zoo hevigen slag toe, dat deze ter plaatse dood bleef. Coorevits heeft ten 4 ure ’s morgens, in de richting van Frankrijk, de vlucht genomen.” (Het Handelsblad - 17 januari 1867).